विगतका करिव पच्चिस तिसौ वसन्त पार गर्दा सम्म दशै तथा तिहारको रमझममा आफ्नै करेसा वारीमा वसेर मनाइ रहेकोले खासै त्यस्तो अनौठो लागेन । दशै तथा तिहारको त्यो उल्लासमय वातावरणलाई आफैले चुम्नु पाउदाको त्यो क्षण मानसपटलको एक कुनामा स्थगित गरेर यो पटक सार्है खल्लो दशै सकियो । फेसबुकका भित्ताहरुमा साथी भाइले दशैको शुभकामना छ्यास्छ्यास्ती आदान प्रदान गर्न थाले पछि मात्र ए दशै पो लागेछ जस्तो भयो । त्यस पश्चात जि डब्लु एस युके द्वारा दशै तथा तिहारको शुभकामना आदान प्रदान कार्यक्रमको आयोजना गरेका रहेछन जव त्यहा केही नेपालीहरुको जमघट र उनीहरुको मुख वाट दशैको शुभकामनाका ओइरोहरु ओकलिए पछि मात्र दशै लागेको भान भयो । कुन दिन घटस्थापना कुन दिन नवरात्री पनि थाहा नहुने यो भदौमा आँखा फुटेको गोरु जहिले हरियो देख्छ भने झै सधै एकैनासे वातावरणले कुन दिन कुन वार पनि थाहा नहुने म जस्ता अल्छे लस्याङ्ग्रेहरुलाई भने यस्तो भेटघाट कार्यक्रमले केही चाडवाडको झझल्को दिलायो। वल्ल याद आयो वितेका सालमा सवै परिवार सँगै बसेर मनाइएको दशै । अझ त्यो दशै तथा तिहारको शुभकामना साँझमा प्रस्तुत नेपाली नृत्यहरुले हाम्रो साथीहरुको याद पनि दिलायो ।
यहा विना प्रसँग नै भए पनि दशै तथा तिहारको शुभकामना आदान प्रदानको दिन खिचिएको तस्विरहरु यहाहरु सँग पनि बाड्ने जमर्को गरेकी छु । यो जि डब्ल्यु एस को समुह लगाएत हामी परदेशीएका नेपालीहरुको तर्फबाट दशै तथा तिहारको शुभकामना हो भनि सम्झि दिनु होला ।
यो चाडवाड भन्ने कुरा पनि मानिसको चहलपहल आफु वरीपरीको वातावरणमा छाउन थाले पछि मात्र अल्लि हो कि जस्तो हुदो रहेछ । अव फेरी तिहार लाग्नै लागी सकेछ घरमा पनि खासै तिहारको रन्को नभएकोले खै के खै के भै रहेको छ । अस्तिको दिन सम्म खासै केही वास्ता थिएन हिजो मात्र साउथहल पुगे भारतियहरुको भिडभाडमा दिपावलीको चहल पहल देखेर मात्र अहो साच्चै तिहार नजिकिएछ भन्ने भान भो । एउटा मनले घरको याद दिलायो । घरको वरिपरि ढकमक्क फुलेका ति सयपत्री र मखमली फुलले घरको वातावरण नै अर्कै भएको होला । वारी भरी सुन्तला र जुनारको बोटमा फल लागेर लटरम्म भएका होलान् । विगतका दशै तिहारमा काठमाण्डौबाट घर पुग्दा आमा वा ले आफूलाई भनेर राखी दिएको एउटा सिङ्गै बोट सुन्तला पनि यो पटक त अस्ती नै बेची सक्नु भयो होला । अव केही दिनमा आमाले ति फुलहरु टिपेर गासी घरको झ्याल तथा ढोकामा सजाउनु हुनेछ सधैका वर्षमा मैले त्यो दृष्यहरु आफ्नै आखाले देख्न पाएकी थिए यो साल त त्यो पनि देख्न पाउदिन । हरेक साल दशै तथा तिहारमा मेरी आमा हामी छोरा छोरीको आगमनलाई स्वागत गर्न आतुर भएर रहनु हुन्थ्यो त्यो पनि यो आउने तिहारमा सुनसान हुने भएको छ । हामी छ जना छोरा छोरी मध्यमा सवै भेला नभए पनि करिव ४ जना त भेला हुन्थ्यौ नै यो दशै र तिहार त सुनसान नै रहने भयो । जे होस बाबा र आमाको जीवनमा यही वर्ष सुनसाने चाडवाड आएको छ ।
चाडवाड साथी भाइको कुराले अझ मन तुल्वुलाइ रहेको छ। सधैको झै दाइ भाइको पुजा साथै दे्उसी भैलोको रमझम त्यो साँझहरु । साथीहरु सँग हुलाकटोलको त्यो हाउजी खेल्न गएका कुराहरु अझै पनि मानस्पटलमा ताजै भएर उभीएको छ । हुनत एक तरिकाले मेरो लागी यो तिहार सधैको भन्दा फरक त छ नै अझ अर्को कुरा एक दशक देखी भाई टिका लगाउन नपाए रहेको दाइ सँग तिहार मनाउने तयारीमा जुटेकी छु तर पनि पराइ भुमीमा खै कता के नमिल्ने के नमिल्ने ? यदि यो तिहारमा दाई र म सवै परिवार सँग हाम्रो नेपालको घरमा हुन पाएको भए......मनको तृष्णा न हो कहिले पनि सन्तुष्टि त हुदैन तर पनि यो भै दिए त्यो भै दिए भन्ने चाहाना हुदो रहेछ ।
जे होस हाम्रो समाजले सिकाएका सँस्कृती सँस्कार आफ्नो आफ्नो तरिकाले आफुले सक्ने किसीमले मनाउनै पर्छ । जो जो परिवार सँग हासी खुसिले यो चाडवाड मनाइ रहनु भएको छ उहाहरुलाइ पनि शुभकामना जो जो म जस्तै विरानो भुमीमा मै जस्तो कुन दिन कुन पुजा कुन दिन के हो भएर पनि चाडवाड मनाइ रहनु भएको छ उहाहरुलाई पनि शुभकामना ।
